Op de avond van maandag 10 november is in Hasselt Luk Cluysen gestorven, een bekende figuur in muzikale kringen. Hij was 65 en leed aan een ongeneeslijke ziekte. Tot vorig jaar nog stond hij voor de klas als muziekleraar in het Don Boscocollege in Hechtel. In Hasselt dirigeerde hij 33 jaar lang het Omroerkoor. Vorige zondag heeft hij voor het laatst samen met het koor gezongen.
Luk Cluysen, zoon van een kleermaker, studeerde muziek aan het Stedelijk Conservatorium van Hasselt en aan het Lemmensinstituut in Leuven. Hij werd muziekleraar en koorleider en bespeelde het orgel. In de jaren '70 verkeerde hij in een ploeg melomanen die folkconcerten en festivals organiseerde, o.a. het bekende Folk & Bluesfestival in Kiewit. Zelf muziek spelen was zijn lust en zijn leven en bood troost en afleiding op momenten dat hij of zijn familie door zware tegenslag werd getroffen. In de folkgroep Schokkenteeres nam hij zangpartijen voor zijn rekening en bespeelde hij fluiten en een rist andere instrumenten. Thuis zat hij dagelijks achter de piano. Ook buiten het muzikale terrein was Luk actief, zo werkte hij omtrent 1980 mee aan de uitgave van het ophefmakende blad De Nieuwsgierige Hasselaar en was hij in de jaren negentig een van de heroprichters van het Hasseltse Masereelfonds.
In 1981 werd Cluysen door een vriendenclubje gevraagd om hen te ondersteunen bij het aanleren van liederen. Uit een wild samenraapsel van enthousiaste zanglustigen wist hij een heus koor te kneden, wat bewijst wat een uitstekend repetitor hij was. Het Omroerkoor had zeer specifieke kenmerken. Elk zingend lid was bestuurslid, niemand werd betaald, klemtoon op muzikaliteit én inhoud was soms moeilijk te combineren. Vanaf het begin had het koor verschillende, aanvullende doelstellingen: zing, denk en doe. Het koor uitte zijn maatschappelijke betrokkenheid op het podium van concertzalen maar evengoed op straten en op pleinen bij talrijke acties. Dat maakte het repertoire heel uiteenlopend, van traditionele en klassieke bewerkingen tot twintigste-eeuwse atonaliteit en hedendaagse mengvormen. Een uitdaging, zowel wat de bewerkingen als de repetities en de uitvoeringen betreft.
Luk wist het koor uitstekend voor te bereiden op grote evenementen die op vele plaatsen werden uitgevoerd in samenwerking met andere koren en muziekgroepen, zoals de muziektheaterproducties Vergeten Straat, Mensenzee, Shouting Fence, Vive la Sociale en – dit jaar nog – Waanvlucht, waaraan de wereldvermaarde Amerikaanse componist Frederic Rzewski persoonlijk meewerkte. Zo traden amateurzangers binnen in de wereld van gerenommeerde kunstenaars. Helaas bood zich slechts zelden de gelegenheid om die grotere producties in Limburg opgevoerd te krijgen.
Ondertussen loodste Luk Cluysen het Omroerkoor door talrijke maatschappelijke acties. En in deze decennia van ultraliberale ontregeling in een globaliserende context en terugval naar ouderwets nationalisme is daar helaas hoe langer hoe meer aanleiding toe. Vrede, leefmilieu, sociaal evenwicht, eerlijke verhoudingen... dat ging hem nauw aan het hart.
Voor de inzet van zijn talent, zijn tijd, zijn kennis en kunde heeft Cluysen nooit een cent gewild, in tegendeel, hij was de eerste om altijd bij te dragen. Dat was een onderdeel van zijn breed engagement voor natuur en mens, dé mensen, zijn mensen.
Zaterdagmiddag wordt een afscheidsdienst gehouden in het Hasselts crematorium.